Zalety bezużyteczności

Przypowieść z nauk Osho, która pozornie nie jest zgodna z panującymi trendami, ale warto poznać ten punkt widzenia i zastanowić się nad głębszym sensem :

Lao Tzu podróżował ze swymi uczniami. Weszli do lasu, gdzie setki drwali ścinało drzewa. Prawie cały las był ścięty, z wyjątkiem jednego, wielkiego drzewa z tysiącami konarów. Było tak ogromne, że dziesięć tysięcy ludzi mogłoby usiąść w jego cieniu. Lao Tzu poprosił uczniów, aby poszli i zapytali drwali, dlaczego to drzewo nie zostało ścięte, skoro wycięto cały las.

Uczniowie poszli i zapytali drwali:

– Dlaczego nie ścięliście tego drzewa?

– To drzewo jest całkowicie bezużyteczne –  odpowiedzieli drwale. – W każdym konarze ma tyle sęków, że nic nie można z niego zrobić. Nic w nim nie jest proste. Nie można z niego zrobić słupów ani mebli. To drzewo jest zupełnie bezużyteczne, to jest przyczyna.

Uczniowie wrócili. Lao Tzu zaśmiał się i rzekł:

– Bądź jak to drzewo. Jeśli chcesz przeżyć w tym świecie, bądź jak to drzewo, całkiem bezużyteczny, a nikt cię nie skrzywdzi. Jeśli będziesz prosty, zetną cię, staniesz się meblem w czyimś domu. Jeśli będziesz piękny, sprzedadzą cię na targu, staniesz się towarem. Bądź jak to drzewo, całkiem bezużyteczny, a nikt cię nie skrzywdzi, wyrośniesz wielki, rozłożysty, tysiące ludzi znajdzie cień przy tobie.

Lao Tzu ma logikę odmienną od twojego  umysłu. Mówi: „Bądź ostatni. Żyj w świecie tak, jakby cię nie było. Bądź nieznany. Nie staraj się być pierwszy, nie konkuruj, nie próbuj dowieść swojej wartości. Nie potrzeba. Bądź bezużyteczny i ciesz się”.

Oczywiście jest to niepraktyczne. Jeżeli zrozumiesz go, stwierdzisz, że na głębszym poziomie jest najbardziej praktyczny, ponieważ życie jest po to, by cieszyć się i świętować, a nie po to, byś stawał się użytecznym przedmiotem. Życie bardziej przypomina poezję niż towar na bazarze; powinno być jak poezja, pieść, taniec.

Lao Tzu powiada: „Jeśli będziesz chciał być bardzo sprytny, bardzo użyteczny, zostaniesz wykorzystany. Jeśli będziesz chciał być bardzo praktyczny, w ten czy inny sposób zostaniesz okiełznany, ponieważ ten świat nie może zostawić człowieka praktycznego w spokoju. Poniechaj wszystkich tych koncepcji. Jeśli chcesz być wierszem, ekstazą, zapomnij o przydatności. Pozostań wierny sobie”.

Nie zajmuj się za bardzo praktycznością, pamiętaj raczej stale, że nie żyjesz po to, by stać się towarem. Nie żyjesz po to, by stać się czymś użytecznym dla innych, co jest poniżej godności. Nie żyjesz tylko po to, by stać się coraz bardziej wydajnym – żyjesz po to, by stać się coraz bardziej żywym; by stać się coraz bardziej inteligentnym; by stać się bardziej szczęśliwym, ekstatycznie szczęśliwym.